Intymny kontakt z Marychą

Byłem na wspaniałej wyprawie kajakowej, otóż spływałem Marychą. Jak już pisałem, jest to maleńka rzeka płynąca przez Sejny, Giby i Puszczę Augustowską, potem wzdłuż granicy polsko – litewskiej, litewsko – białoruskiej, później wpływa ona na terytorium Białorusi, aby wpaść do Czarnej Hańczy (dla ciekawych – Czarna Hańcza wpływa do Niemna, a ten do Morza Bałtyckiego).

Wyprawa była świetnie zorganizowana, pojechaliśmy w 24 osoby (czyli 12 kajaków) – można powiedzieć – Armada Hiszpańska. Wysadzono nas nad jeziorem Pomorze, już na południe od Sejn, trzeba było przepłynąć jezioro i  znaleźć  niewidoczny (jak zwykle) wypływ rzeki.

Początek samego spływu był tak prosty, że właściwie człowiek jedynie wystawiał twarz do słońca i kontemplował absolutne piękno przyrody (E, szeregowy, a co wy tam robicie? Kontempluję, panie kapralu. A kto to później będzie sprzątał? 😀 ).

Ale później się zaczęło, po wpłynięciu do Rezerwatu Kukle pojawiły się zwalone pnie w poprzek rzeki i zabawa była przednia. Jak człowiek mógł, to się kładł jak najniżej w kajaku, czasami kajak przesuwał pod pniem, a sam przełaził górą, ale niestety raz musieliśmy osobiście zasuwać z kajakami po lądzie.

A jeszcze później przeszły pod rząd trzy burze, z czego pierwsza nas ominęła bokiem (a my głupi już się cieszyliśmy, że po wszystkim).

Rzeka wprost niesamowicie meandruje, co 30 metrów zakręt o 90 st. należał do najspokojniejszych.

Nocowaliśmy w kwaterach agroturystycznych w normalnych łóżkach z pościelą, mieliśmy śniadania w stylu szwedzkiego stołu, a po południu obiadokolacje.

Trzy uwagi:

1. Panuje potworny strach przed wpłynięciem na teren litewsko – białoruski. Drugą połowę spływu rzeka stanowi granicę polsko – litewską i nie ma sprawy, ale później staje się ona granicą litewsko – białoruską i … Już wynajmujący kajaki mówili – uważajcie, żeby za daleko nie popłynąć, bo was Białorusini zamkną w tiurmie w Brześciu, ostatni facet widziany na lądzie – jeszcze możecie popłynąć ze dwa zakręty, ale dalej nie płyńcie, bo was Białorusini …
2. Co Schengen, to Schengen. Postój zrobiliśmy sobie po stronie litewskiej.
3. Nasi operatorzy nie mają chęci tam dać łączności, tak że od początku pojawił się operator litewski proponujący dzwonienie za 1,50, a później zastąpił go białoruski dający nam szansę dzwonienia po … 5 zł za minutę. Niech żyje Unia.