Wyznania starego wahadłowca

Byłem dwa tygodnie na urlopie, tydzień malowałem swój pokój, przez tydzień byłem w Krakowie, Wieliczce, w Piwnicznej (a dokładniej mówiąc w Kosarzyskach), i jeden dzień na Słowacji. Miałem więc trochę czasu na przemyślenia związane ze swoim blogiem. Nie ukrywam, że dotychczasowa formuła się wyczerpała, nie jestem pewien, czy nowa się przyjmie. Jak byłem młodym człowiekiem popisywałem się wahadełkiem, mam takie umiejętności (a może miałem, dawno tego nie sprawdzałem), pytałem wahadełko o rozmaite sprawy, zapytywałem o ilość przedmiotów, kolory, chciałem zabłysnąć w oczach szczególnie dziewcząt – stąd tytuł notki. I tak się zastanawiam, czy nie zmienić nazwy blogu – chcę zmian.

Moim zdaniem blog powinien bardziej ukierunkować się na sprawy osobiste (przeżyć) i eseistyczne („esejowate”). Nie wiem, czy to kogokolwiek zainteresuje, ale spróbuję. U góry przepiękna dzwonnica w Wojkowej, jak ja coś takiego uwielbiam. Bo to prawda, że Boh trojcu lubit.

Ps. Specjalne pozdrowienia i podziękowania dla Grzesia za wspaniale spędzony wspólny czas, mam nadzieję, że od czasu do czasu będziemy powtarzać takie spotkania.